هر کس از آتش خودش می سوخت

داد عارفی از سر تمهید
سر قلیان خویش را به مرید
گفت از آتش ای نکو کردار
قدری آتش به روی آن بگذار
بگرفت و ببرد و باز آورد
عقد گوهر ز درج راز آورد
گفت در دوزخ هر چه گردیدم
درکات جحیم را دیدم
هیزم و آتش و ذغال نبود
اخگری بهر اشتعال نبود
هیچ کس آتشی نمی افروخت
هر کس از آتش خودش می سوخت

استادی داشتم قریب ۱۴-۱۵ سال پیش ، از معاریف رشته تخصصی مزبور بود و صاحب تألیف و ترجمه.خیلی هم شوخ و خوش مزه بود و خاطرم هست که سه شنبه ها که با ایشان و استاد دیگری واحد داشتیم ، عصرها از خنده زیاد در کلاس ها دل درد می گرفتم.
چه قدر خوب است که وقتی از کسی که در مقام نصح و وظیفه نیست ، نصیحتی بشنوی. ایشان هم گاهگاهی در وسط درس سخت OS  و کلاس فشرده اش و سخت گیری هایش و در حالی که آدم سه تیغه و اتوکشیده ای بود به یک باره به صحرای کربلا می زد و شروع می کرد به منبر عرفان و اخلاق و در کنارش هم آن قدر مزاح می کرد که تلخی نصیحت در آنها گم می شد.
القصه این شعر مرا به یاد یکی از آن جلسات انداخت که این طور می فرمودند که：
یک روزی آدم در عالم کودکی و جوانی با عده ای دوست و فامیل و نزدیک است. یک دفعه بزرگ می شود و می بیند فلانی برای خودش زندگی ای بهم زده ، یا درس خوانده یا تلاش کرده و کار کرده و به جایی رسیده و تو همچنان آس و پاس مانده ای. آن وقت است که آتش می گیری و خودت را سرزنش می کنی که چه طور شد که این آدمی که با هم بودیم و بزرگ شدیم و هم محله بودیم و به اینجا رسیدیم و من هنوز اندر پس یک کوچه مانده ام.
آخرت هم همینطور است و آدمی زاد نگاه می کند که فلانی چه طور شد که به این جا رسید و این همه نعمت و رحمت الهی برایش مهیاست و خوش و خرم و خندان است و ما در دنیا که گرفتار بودیم و اینجا هم وضع و اوضاع مان چنین است.اینجاست که مثل امروزی آتش می گیرد و از کرده های خودش در آتش اش می سوزد.
و این تعبیر حقیرست که سخن ایشان قریب به این خواهد بود ：

وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

اگر (حال آنها را) هنگامى که در برابر آتش (دوزخ) ایستاده اند، ببینى! مى

گویند: «اى کاش (بار دیگر به دنیا) بازگردانده مى شدیم و آیات پروردگارمان را تکذیب نمى کردیم و از مؤمنان بودیم.» (انعام/27)

خداوند عاقبت همه ما را ختم به خیر و صحت و سلامت به همه معلمان و اساتیدم عنایت فرماید.

خودش ,بودیم ,ایشان ,کرده منبع